Goris i Tatew

Dotarłyśmy do Goris. Jeszcze tego samego dnia postanowiłyśmy z naszym gospodarzem pojechać  zobaczyć Tatew.

Ostatni odcinek drogi do klasztorów postanowiłyśmy pokonać koleją linową. I nie jest to byle jaka kolej bo najdłuższa (5750 m) i najwyższa na świecie (320 m). Skrzydła Tatewu, bo tak jest nazywana, kosztowały 18 milionów dolarów. Większość pieniędzy pochodziła od darczyńców.

Wagoniki kursują z prędkością 37 km/h i pomieścić się w nich może do 25 pasażerów.

Widoki są przepiękne :-)

Kolej została oddana do użytku w 2010 roku. W uroczystym otwarciu brał udział prezydent Armenii oraz głowa Kościoła ormiańskiego. Co ciekawe kiedy byłam tu w 2011 roku, kolej się "dokańczała" i trwały jakieś prace. Nie mogliśmy więc się nią przejechać. W związku z tym, że otwarcie zaplanowano na konkretny termin, otworzyć trzeba było :-) a potem się po otwarciu dokończyło :-)

Kolejka w najwyższym punkcie

W 2010 roku Skrzydła Tatewu zostały wpisane do Księgi rekordów Guinnessa :-) 

         

Monastyr Tatew opisany jest w przewodniku jako jeden z najwspanialszych klasztorów ormiańskich. Jest to bardzo dobrze zachowany średniowieczny zespół architektoniczny, a do tego usytuowany jest w rewelacyjnym miejscu nad wąwozem. Oczywiście z miejscem tym związana jest legenda. Kiedy budowa kościoła miała się ku końcowi jeden z czeladników postanowił bez niczyjej wiedzy zamieścić na kopule krzyż własnego projektu. Schodząc z niej natknął się na głównego architekta, potknął się i spadł w przepaść. Spadając krzyczał do Boga "daj mi skrzydła!" Ta tev!

Teren,y na których stoi klasztor było zamieszkane od czasów prehistorycznych. W miejscu pogańskiej świątyni postawiono pierwszy kościółek w IV w. a monastyr rozwinął się 500 lat potem. W Tatew żyło nawet do 1000 mnichów. Klasztor najechali muzułmanie niszcząc część zabudowań, później trzęsienie ziemi dołożyło swoje i inwazja Turków seldżuckich. W XIV w. założono tu uniwersytet i Tatew stał się wiodącym centrum ormiańskiej nauki i kultury.

Zdjęcie specjalnie zrobione i dedykowane dla Jacka :-)

W drodze powrotnej przystanek żeby zobaczyć Most Diabła (skalny most - długość 200 i szerokość 150) metrów i gorące źródła :-)
Świąteczny poniedziałek na łonie natury z wódką i zakąską :-)
Dostałyśmy zaproszenie ale jakoś nie miałyśmy śmiałości :-)

Powieszone na krzakach w pobliżu  monastyrów szmatki, skarpetki, chusteczki i inne są formą próśb, podziękowań składanych przez modlących.

Zródło: Przewodnik Ilustrowany "Gruzja, Armenia i Azerbejdżan". Wydawnictwo Pascal.